blogit.fr: Blog multimédia 100% facile et gratuit

Christine aux Emirats

Blog multimédia 100% facile et gratuit

 

BLOGIT

Le journal d'une vie ŕ l'étranger

Le journal d'une vie à l'étranger

Blog dans la catégorie :
Voyages

 

Statistiques

 




Signaler un contenu illicite

 

Christine aux Emirats

Mariage Arabe / Arabisch trouwfeest

Le mariage Arabe

 

Marielle était invitée par sa voisine au mariage de sa sœur. Un vrai mariage Emirati. Elle m’a demandé de l’accompagner. Tout un évènement et pas si évident de pouvoir assister à ça. Il fallait sortir la grosse artillerie : robe soirée et bijoux bien voyants…. Première mission : shopping… je ne me plains pas ! J’ai trouvé un superbe ensemble gris léger et des chaussures fines qui vont bien dessous. Bijoux pas de soucis : j’ai ce qu’il faut.

Samedi soir, 21h, les fêtes commencent tard ici, Luc m’accompagne en bas et me confis à Marielle qui était venue me chercher en voiture. Et oui chers amis, un mariage Arabe se célèbre hommes et femmes séparés ! Il aurait fallu que Luc connaisse quelqu’un de la famille du marié pour pouvoir être invité chez les hommes.

J’ai eu de la chance. Et je ne regrette pas. C’était magique ! Un compte de 1001 nuit mais sans hommes !

Nous sommes arrivées devant l’hôtel ou il y avait la fête et le valait de parking a pris soins de garer la voiture. Là déjà c’était un luxe pour moi mais ici c’est courant. Nous sommes entrées dans le Ball room de l’hôtel Rotana Beach. C’est à dire que d’abord on rentre dans une grande salle qui sert un peu de sas avant de rentrer dans la salle ou il y a la fête. Ici la plupart des femmes enlèvent leur voile et abaya (longue robe ou manteau noire). Sans hommes dans les parages, elles se montrent dans leurs superbes robes colorées, parées de bijoux, souvent très voyants. Des femmes superbes, fines, élégantes, extravagantes, osées ou encore grosses ou grossières, même vulgaires, colorées….. La pudeur n’est plus de rigueur ici. Bien au contraire… J’en mets plein les yeux ! La salle est magnifiquement décorée. Un grand passage avec tapis rouge au milieu (je me crois à Cannes !) avec au bout une grande estrade en T, comme pour les défilés de mode. De chaque coté, des tables rondes de 10 personnes, avec au milieu, de superbes pièces montées de fleurs. Je remarque que les tables sont éclairées en dessous. Une lueur de lumière se voie à travers les grandes nappes blanches. Nous sommes guidées vers une table ou il y a déjà deux femmes Européennes. Deux Scandinaves avec qui Marielle commence une conversation pendant que je laisse mes yeux découvrir l’étonnement. Je regrette de ne pas pouvoir prendre des photos. Je voie deux femmes photographes et une camerawoman en train de tout filmer.

Nous sommes à peine assises qu’une dame  nous amène une petite coupe de thé. Elle va continuer de nous en présenter toute la soirée. Quelques minutes après d’autres filles amènent des petits plats avec des amuse-gueules. Délicieux ! Ce soir je n’aurais pas du manger à la maison ! La table est mise comme pour un grand diner ! Il n’y a que les vers à vin qui manquent….  Pendant que nous sommes servis l’un plat après l’autre, avec des mets l’un plus bon que l’autre, une chanteuse et deux jeunes danseuses se sont mises à performée sur l’estrade. Musique Arabe mais agréable et dansable, ça parle beaucoup de Habibi……  Les danseuses sont très bien, agréables à regarder. L’ambiance dans la salle, nous étions entre-temps quelques deux cent, change. Les voies montent d’un cran et les femmes commencent à bouger un peu plus. Après quelques chansons les premiers déhanchements sont performées dans la salle. Et là la fête démarre avec beaucoup d’enthousiasme. Ca bouge, danse, rigole, mange…. puisque nous sommes nourrit continuellement.  Bonne chanteuse aussi, je suis presque tout le temps assise mon dos vers la table pour voir ce qui ce passe dans la salle. Une grande merveille pour mes yeux et mon cœur. Merci Marielle de m’avoir invité !

Nous n’avons pas encore vue de mariée par contre….. Elle ne rentre très tard et quelques heures après il y aura son mari qui viendra la chercher et ce sera le seul homme à entrer dans la salle ce soir là. Elle rentre vers 23h30, entourée de 6 filles qui font la danse du ventre et qui sèment des pétales de roses devant ces pieds. Elle porte une superbe robe blanche avec une traine de 6 mètres…… Je comprends maintenant l’existence de toutes les boutiques de robes de mariées et soirées…. Les belles en profitent pendant quelques heures avant de remettre leurs voiles et manteaux noirs et de disparaitre comme des corbeaux dans la nuit……

---------------------------------------------------------------------------------------------

Het Arabisch huwelijk

 

 

Marielle was door haar buurvrouw  uitgenodigd op het huwelijk van haar zus. Een echt Emirati huwelijk. Ze heeft me gevraagd haar te vergezellen. Een hele gebeuretenis en het is niet zo makkelijk om dit te kunnen bijwonen. We moesten het zware geschut bovenhalen : avondjurk en opvallende juwelen..... Eerste opdracht : shopping..... Ik klaag niet !  Ik heb een prachtig, lichtgrijs,  ensemble gevonden met witte fijne schoentjes erbij. Juwelen : ik heb wat ik nodig heb.

 

 

Zaterdagavond, 21u, de feesten beginnen hier laat, vergezelt Luc me naar beneden waar Marielle me met de wagen komt ophalen. Ha ja, beste vrienden, bij een Arabisch huwelijk vieren mannen en vrouwen apart ! Luc had de bruidegom of iemand van de familie moeten kennen om op het mannenfeest gevraagd te worden.

 

Ik heb geluk gehad en ik heb er geen spijt van. Het was magisch ! Een sprookje uit 1001 nacht maar zonder mannen !

 

Toen we toekwamen aan het hotel waar het feest was, heeft het parking mannetje ervoor gezorgd dat de wagen veilig geparkeerd werd. Dat is al een hele luxe voor mij maar hier is dit de gewoonte. We gingen de Ball room van het Beach Rotana hotel binnen. ’t Is te zeggen : je komt eerst in een grote hall die als sluis dient en waar de meeste vrouwen hun sluier en abaya (zwart kleed of mantel) uittrekken. Zonder mannen in de buurt tonen ze zich in hun prachtige kleurrijke kleren, opgetut met juwelen, soms heel opzichtig. Prachtige vrouwen, fijn, elegant, extravagant, gedurfd, of ook dik, uitdagend, soms zelfs vulgair, kleurrijk...... Hier is er geen preutsheid. Net het tegenovergestelde..... Ik kijk mijn oggen uit ! De zaal is prachtig versierd. Een grote doorgang met rood tapijt (ik waan met op het filmfestival in Cannes !) met op het einde een groot podium in T-vorm zoals voor een modeshow. Langs weerskanten zijn grote ronde tafels opgesteld voor ongeveer 10 personen met een prachtig bloemstuk in het midden. Ik bemerk dat de tafels onderaan verlicht zijn. Een lichtschijn is zichtbaar doorheen de grote witte tafelkleden.

We worden naar een tafel geleid waar al twee Scandinavische dames aanzitten. Marielle begint onmiddellijk een gesprek met hen terwijl ik mijn ogen de verwondering laat ontdekken. Het spijt me dat ik geen foto’s kan nemen. Er wordt gefilmd en gefotografeerd door een cameravrouw en twee vrouwelijke fotografen.

 

We zitten maar net wanneer een vrouw ons een coupe met thee brengt. Ze zal ons de hele avond verder thee blijven bezorgen. Enkele minuten later brengen andere meisjes ons schotels met versnaperingen. Heerlijk lekker ! Ik had vanavond niet thuis moeten eten ! De tafe lis gedekt als voor een uitgebreid diner. Alleen de wijn glazen mankeren. Terwijl we bedient worden met de ene schotel na de andere, met het ene gerecht al lekkerder dan het andere, is een zangeres en twee danseresjes op het podium aan het zingen en dansen. Arabische muziek maar wel aangenaam en dansbaar. Ze zingt vaak over Habibi........ De danseresjes zijn heel goed en prettig om naar te kijken. De sfeer in de zaal is opgewarmd, we zijn ondertussen met zo’n tweehonderd. De stemmen verhogen wat en de vrouwen beginnen wat meer te bewegen. Na enkele liedjes zijn in de zaal de eerste heupbewegingen begonnen. En van danaf gaat het feest in volle gang met veel enthoesiasme. Men beweegt, praat, lacht, danst, eet...... vermits we voortdurend gevoed worden. Goede zangeres ook, ik zit bijna voortdurend met mijn rug naar de tafel om te zien wat er in de zaal en op het podium gaande is. Een groot plezier voor mijn ogen en mijn hart. Marielle, bedankt me uit te nodigen !

 

We zijn op een trouwfeest maar we hebben nog geen bruid gezien ..... Ze schijnt pas heel laat te komen en enkele uren later komt haar man haar al ophalen. Hij zal de enige man zijn die die avond toelating krijgt de zaal in te komen. Eindelijk rond 23u30 wordt ze door 6 buikdanseresjes binnengeleid. De danseressen strooien rozenblaadjes voor de voeten van de bruid. Ze draagt een prachtige witte trouwjurk met een sleep van wel 6 meter..... Ik begrijp nu het bestaan van al die trouwkleren- en avondklerenboetieken. De lokale schonen genieten ervan gedurende enkele uren vooraleer opnieuw hun zwarte sluier en mantel aan te trekken en er als kraaien in de nacht vandoor te gaan........

 

 

 

 

 

16 - 18 juin/juni

Samedi  le 16 juin 2007

 

Je sais, je sais, ça fait trop longtemps ! Et : non, je n’ai pas honte….. Je suis de retour avec plus de nouvelles et histoires que jamais.

Tout d’abord : j’ai du travail ! Eh oui, depuis le 10 avril je suis assistante administrative à l’Ambassade des Pays Bas. Travail intéressant, collègues sympa, bonne ambiance, 35h/semaine etc.…. Je suis très, très contente. Ce travail et les collègues me, (et nous), permettent de sortir régulièrement et de voir et découvrir d’autres merveilles.

L’appartement est presque aménagé et ça devient réellement agréable. Encore deux, trois bricoles et ce sera parfait.

La température devient infernale et ce sera encore pire durant les mois de juillet et aout. Le sauna sur la terrasse !

 

Lundi 18 juin 2007

 

Ce matin nous avons vécu le premier lever de soleil sans soleil : Le ciel plombé, nuages bas et très sombre. L’humidité collait aux fenêtres. La rue était invisible, sauf pour les lumières. Mais au départ pour le bureau, le soleil avait déjà percé à travers les nuages. Je suis parti un peu plus tôt pour être sûr d’avoir un taxi. Hier ce n’était pas si évident. J’ai même laissé passer mon tour quand une Indienne et une Philippine commençaient à ce battre devant mon nez ! L’Ambiance dès le petit matin ! Une demi-heure d’attente pour un trajet d’à peine 10 minutes ! Durent les mois plus frais ce sera une bonne marche matin et soir. Bon pour la santé en plus.

Hier soir nous nous sommes allés inscrire à l’Alliance Française.  Pour Luc c’était un plaisir de choisir quelques livres en Français.

Nous nous plaisons encore autant ici. Abu Dhabi est plus agréable à vivre que Dubaï.  Nous avons moins le stress du trafic infernal, mais il faut quand même 45 minutes à Luc pour faire le trajet maison-chantier.

 

A l’Ambassade, les premiers collègues sont partis en vacances. Après le coup de feu des gens qui devaient renouveler leur passeport avant les congés, il est plus calme maintenant et je me concentre pour le moment sur les archives (on peut dire que je me suis installée dans le placard !!!).  Les journées passent à une vitesse turbo.  Les taches sont diversifiées et je fais tas de choses différentes dans une journée.  Ca rend le boulot intéressant et agréable. Mais le plus important c’est la bonne ambiance qui règne dans les bureaux. On se cri pas dessus (mauvais souvenir de mon travail en France !), on s’entraide, on sourit, on rigole et on organise souvent des soirées agréables, ce qui renforce encore la bonne entente. Il y a aussi des contacts après les heures de travail.

--------------------------------------------------------------------------------------------

Zaterdag 16 juni 2007

 

Ik weet het, ik weet het, veel te lang geleden ! En : nee, ik ben niet beschaamd ........ Ik ben terug met meer verhalen en meer nieuwtjes dan ooit.

 

Eerst en vooral : ik heb werk ! Ja ! Sedert 10 april ben ik administratief medewerkster op de Nederlandse Ambassade. Interessant werk, simpathieke collegas, goede sfeer, 35u/week enz......... Ik ben heel erg tevreden. Dit werk en de collegas geven me (en ons) de kans er regelmatig es op uit te gaan en nieuwe wonderen te ontdekken.

 

Het apartement is bijna helemaal ingericht en het wordt nu echt gezellig. Nog twee, drie prullekes en ’t zal in orde zijn.

 

 

De hitte wordt hels en juli en augustus schijnen nog erger te zijn. We hebben een aangebouwde sauna op ons terras !

 

 

Maandag 18 juni 2007 

 

 

Deze morgen beleefden we onze eerste zonsopgang zonder zon : een loodgrijs laaghangend wolkendek en heel donker. De vochtigheid liep van de ramen. De straat was onzichtbaar, behalve de lichten. Maar bij mijn vertrek naar kantoor, kwam de zon al door de wolken piepen. Ik ben een beetje vroeger dan normaal vertrokken om zeker te zijn niet te lang op een taxi te moeten wachten. Gisteren was dat een niet eenvoudige opgave. ‘k Heb zelfs “mijn”taxi opgegeven toen een Indische en Filipijnse voor mijn neus begonnen te vechten ! Wat een ambiance van ’s morgens vroeg ! Maar een half uur wachten voor een ritje van nauwelijks 10 minuten is soms moeilijk te verwerken. In de koele maanden wordt dat een wandelingetje ’s morgens en ’s avonds. Nog gezond ook.

 

Gisterenavond zijn we ons gaan inschrijven in de Alliance francaise. Luc ook weer gelukkig zie ! Hij heeft enkele goeie Franse boeken kunnen ontlenen.

 

 

We hebben het hier nog steeds zo naar onze zin. Abu Dhabi is aangenamer om te leven dan Dubai. We hebben ook minder de stress van het helse verkeer maar Luc heeft toch 45 minuten nodig om de weg tussen thuis en werf af te leggen.

 

 

Op de Ambassade zijn de eerste collegas vertrokken op vakantie. Na de spitsperiode waarin alle Nederlanders er plots aan dachten dat ze hun paspoort nog moesten laten vervangen voor hun verlof, is het nu een stuk kalmer geworden en ik concentreer me op ’t ogenblik op het archief. De daqgen vliegen voorbij aan turbo snelheid. De taken zijn afwisselend en ik doe allerlei verschillende dingen op een dag. Dat maakt de job interessant en aangenaam. Maar het belangrijkste is wel de goede sfeer die heerst op kantoor. Niemand roept op je (een trauma overgehouden aan mijn job in frankrijk!), iedereen helpt elkaar, men glimlicht, men grapt, en regelmatig worden er uitstappen of avondjes georganiseerd, wat de vriendschap nog versterkt. Er wordt ook na de werkuren voortdurend contact gehouden.

 

 

 

 

 

Jazz Bar

Première sortie à Abu Dhabi

Hier soir nous voulions aller prendre un verre avec Patrick et Katty au Hemingway’s, qui est un genre de pub avec un petit groupe qui chante live. Juste à coté nous découvrons le Jazz Bar et ça n’a pas pris longtemps pour que nous nous sommes trouvés là à une table et que nous avons pu vivre une soirée exceptionnelle ! Une soirée jazz avec un groupe live qui attire une foule tellement ils sont bons ! Le « Southern Glow », et spécialement la voie et la performance du chanteur noir nous ont donné une soirée inoubliable. Nous avons chanté et dansé et nous nous sommes rappelés les bons moments au Paparazzi  en Gambie. Luc et moi sont d’accord : nous adoptons le Jazz Bar ! Prochaine sortie jeudi soir avec diner pour fêter mon anniversaire. Elle est belle la vie !

.............................................................................................................................................

Eerste avond uit in Abu Dhabi

 

Gisteren avond wilden we een glas gaan drinken met Patrick en Katty in de Hemingway’s, een soort pub met een kleine live band. Net ernaast ontdekten we de Jazz Bar en ’t heeft niet lang geduurd voor we ons daar aan een tafeltje bevonden en we een buitengewone avond meemaakten ! Een jazz avond met een live band die zo goed is dat ze de menigte aantrekt ! De “Southern Glow”, en meer bepaald de zwarte zanger met zijn fantastische stem en uitstraling hebben ons een onvergetelijke avond bezorgd. We hebben gezongen, gedanst, en we herinnerden ons de goeie momenten die we in de Paparazzi in Gambia gekend hebben. Luc en ik zijn het eens : we adopteren de Jazz Bar ! Volgende avond uit : donderdag avond met diner om mijn verjaardag te vieren. Wat is het leven toch mooi !

 

 

 

Caddy-Rally

Le Caddy-Rally : L’Achat aventureuse d’une télé.

Nous habitons à 10 minutes à pied du Mall et les courses se font à pied avec retour en taxi si on est chargé. Le taxi nous coute alors 2,50 Drh (Dirham) ce qui fait à peu près un demi Euro. A cause du trafic dense nous optons souvent pour les taxis pas chers et en masse disponible, plutôt que de prendre notre voiture. Ceci est une pratique très répandue à Abu Dhabi.

En passant par la caisse, il y a des gens qui emballent nos achats et amènent le chariot (le caddy) devant la voiture ou à l’endroit d’attente des taxis. Ensuite ils aident à mettre les achats dans le coffre et ramènent le chariot à l’intérieur. Un service étendu de ce que nous avons connu en Afrique.

Nous avions donc repéré une superbe télé en promotion. La télé étant pas dispo en magasin mais en stock, il fallait que nous retournions après 9h le soir pour la récupérer. En possession de la télé, nous passons à la caisse et sortent précédés par un petit bonhomme Indien, qui pousse notre chariot à toute allure. A la sortie il veut tourner à droite vers les voitures et nous lui faisons signe : taxi. Changement de cap, vers la gauche : Pas de taxi dispo et une énorme ligne d’attente. Là, le pousseur de caddy, devance toute la rangé d’attente et se dirige vers la sortie du parking sous terrain. Entretemps il a pris une telle vitesse que nous lui courons derrière comprenant qu’il veut rattraper un taxi dans la rue. Pas de taxis en vue ! Il nous demande la direction à prendre, traverse la rue (quatre bandes dans chaque direction !) et se met dans sa vitesse Super-Turbo-Formule 1-du-Championnat-du-Monde-de-Course-de-Caddy ! Luc saute une barrière, moi je passe en dessous.  Les voitures nous dépassent, klaxonnent, font des appels de phares, mais notre champion de caddy n’a d’yeux que pour notre immeuble au bout de sa course. Il marche tellement vite sur ces petites jambes, que nous lui courons après pour pouvoir le suivre. Pas facile puisque nous étions pliés en double par les fous rires et les larmes me coulaient. Cette course était tellement irréelle à presque 10h le soir ! Il nous a donné tellement de plaisir et un souvenir inoubliable que nous l’avons récompensé excessivement…..

...............................................................................................................................................

De Caddy-Rally : De avontuurlijke aankoop van een TV.  

 

We wonen op 10 minuutjes loopafstand van het winkelcentrum en de boodschappen worden te voet gedaan met een eventuele terugkeer per taxi indien we te zwaar geladen zijn.  De taxi kost ons dan 2,50 Drh (Dirham) wat op ongeveer een halve Euro komt. Vanwege het drukke verkeer opteren we, zoals iedereen in Abu Dhabi,  vaak voor een taxi die niet duur en in overvloed voorradig zijn.

 Bij de kassa zijn er mensen die onze boodschappen voor ons inpakken en dan het wagentje (de caddy) tot aan de auto of de taxi brengen. Dan helpen ze je de boodschappen in de koffer te steken en brengen de caddy terug naar binnen. Een uitgebreidere service dan we al in Afrika gewend waren.

 We hebben dus een mooie TV in promotie gevonden. Die was echter niet voorradig in de winkel maar wel in stock, we konden dus ’s avonds na 9u terugkerren om hem op te halen.  Zo gezegd zo gedaan. Eens in het bezit van onze TV, passeren we de kassa en worden naar buiten voorafgegaan door een klein Indisch ventje die het karretje met volle vaart vooruit duwt. Aan de uitgang draait hij al naar rechts, naar de parking, maar we doen hem teken : taxi. Verandering van richting, naar links : geen taxi in zicht en een enorme lange file van mensen en karretjes die allemaal op een taxi wachten. Onze caddyman steekt iedereen voorbij en gaat richting uitgang van de ondergrondse parking. Ondertussen heeft ie zijn snelheid zo opgedreven dat we hem achterna lopen en we begrijpen dat hij in de straat een taxi wil laten stoppen. Geen taxi in zicht ! Hij vraagt ons de richting die we uitmoeten, steekt de straat over ( 2 keer 4 rijbanen !) en zet zich in zijn Super-Turbo-Formule 1-van-het-Wereldkampioenschap-van-de-Caddykoers snelheid ! Luc springt over een omheining, ik kruip eronder. De auto’s in de straat passeren ons,  klaxonneren, flitsen met hun lichten, maar onze caddykampioen heeft enkel oog voor ons gebouw aan het einde van zijn rit. Hij loopt zo snel op zijn korte beentjes dat we erachter moeten blijven hollen. Niet gemakkelijk want we liggen dubbel van het lachen en de tranen lopen over mijn wangen. Deze koers is zo onwezenlijk om bijna 10u ’s avonds ! De caddyman heeft ons zo’n plezier en een onvergetelijke herinnering bezorgd, dat we hem overdreven beloond hebben.

 

 

 

 

 

 

 

 

Déménagement - Verhuis

Shopping ! Marina Mall Another street view Street view Happy !

Shopping ! Marina Mall
Shopping ! Marina Mall 

 

 

Mercredi 4 avril 2007  

 

Nous avons déménagé ! Sans problèmes et avec quelques goutes de pluie ! Quelle bonheur de se retrouver chez soi. Notre nid d’aigle au 17ième étage. Appart moderne en duplex. En haut deux grandes chambres et une salle de bain spacieuse. En bas salon / salle à manger en forme L, grande cuisine, petite terrasse, espace rangement que nous avons baptisé « La Cave » en honneur du Médoc, hall d’entrée et toilettes avec lavabo.  Le tout est meublé par la société dans le style Ikea qui est parfait pour l’appart. Nous avons deux murs de fenêtres du sol au plafond qui nous donnent une vue superbe sur la Marina, l’hôtel Le Méridien et l’Abu Dhabi Shopping Mall qui abrite un super marché.

Le déballage des malles nous a pris deux jours. Maintenant il ne reste que la décoration à faire. Le plaisir de faire du shopping !

Dès le deuxième soir nous nous sommes promenés dans les ruelles du quartier. C’est un des plus anciens quartiers d’Abu Dhabi. En bas des immeubles il y a des petites boutiques et restaurants Indiens, Arabes, Chinois. Un bric à brac ou on trouve de tout si on fouine un peu. Ca sent bon, les gens sont assis dehors et parlent, fument le shisha (narguilé), il fait doux, on se sent bien….. Que du bonheur ! Nous trouvons notre quartier beaucoup plus intéressant que les quartiers résidentiels ou chacun reste chez soi devant la télé.

...................................................................................................................................

 

 

Woensdag 4 april 2007  

 

We zijn verhuisd ! Zonder problemen en in de regen ! Wat een geluk eindelijk in ons eigen nestje te zitten. Een arendsnest op het 17de. Een modern apartement in duplex. Boven twee grote slaapkamers en ruime badkamer. Beneden, salon / eetkamer in L-vorm grote keuken, kleine terras, een bergingsruimte die we ter ere van de Médoc “La cave” gedoopt hebben, inkomhall en toilet met lavabo.  De Ikea meubelen, geleverd door de firma zijn de ideale stijl voor dit apartement.  We hebben twee muren volledig in glas met ramen van de vloer tot het plafond en zicht op de yachtclub, het Méridien hotel en de Abu Dhabi Shopping Mall waarin er een grootwarenhuis is.

 

 

Het leegmaken van de koffers heeft ons twee dagen gekost. Nu enkel nog de dekoratie. We zullen nog wat kunnen winkelen !

 

 

Vanaf de tweede avond zijn we in de straatjes van de wijk gaan wandelen. ’t Is één van de oudste wijken van Abu Dhabi. Op de benedenverdieping van de torengebouwen zijn er kleine Indische, Arabische en Chinese winkeltjes en restaurantjes. Een wirwar waar jw alles kan vinden wat je wil als je maar zoekt. Het ruikt er lekker, de mensen zitten buiten en babbelen, roken de shisha (waterpijp), het weer is zacht en we voelen ons goed..... Wat een geluk ! We vinden onze wijk veel interressanter dan de residentiele wijken waar iedereen voor zijn TV blijft zitten.

 

 

 

 

Minibluff the card game

Hotels